We hadden een tour van 2,5 uur geboekt bij Curaçao Buggy Adventures. Een buggy is een soort veredelde quad, 4x4 automaat, waarmee je off-road kan gaan. Natuurlijk wilde Maaike en ik allebei wel crossen met die dingen, dus we namen een 2-zitter. Yomi zette een stoere stofbril op terwijl ze naast mij plaatsnam en Liz ging met Maaike in de witte buggy. Ja, die dingen waren wit. Dat geloof je toch niet? Aangezien Curaçao toch voor het overgrote deel uit stof, zand en gruis bestaat...

Blowhole
Na een korte introductie van tourgids Shannon, een echte local met humor, gingen we op pad. Na ongeveer een kwartier rijden door de straten van Willemstad gingen we de wildernis in. Cactus links, cactus rechts en gassen maar. Het duurde niet lang of onze karavaan veranderde in een grote stofwolk. Yomi kreeg de slappe lach van alle hobbels, die we met steeds meer snelheid namen. Bij de kust maakten we onze eerste stop om een ‘blowhole’ te bekijken. De golven van de zee beuken hier met veel geweld op de rotsen en af en toe spuit het water als een fontein de lucht in.

Schoenen versus slippers
Shannon gaf uitleg over het ontstaan van het eiland. Zo is het vulkanisch gesteente dat je hier ziet miljoenen jaren oud. Er is immers geen vulkaan op Curaçao. Het andere gesteente is een combinatie van kalksteen en verkalkt koraal. Dat is erg scherp aan je voeten, dus de meiden waren maar wat blij dat ze niet op slippers liepen. Na het fotomoment gingen we verder met de buggy’s. De harde wind aan de noordkust maakte het rijden in de hitte bijzonder aangenaam. Zwemmen in de ruige zee is aan deze kant van het eiland geen optie.

Cave with a view
De volgende stop was bij de Indian Cave. Yomi en ik wilden eigenlijk helemaal niet stoppen, want we hadden lekker de vaart erin. Maar toen de rest van de groep ook gearriveerd was, nam Shannon ons mee naar de grot. Natuurlijk was er geen Indiaan te bekennen, maar wel vleermuizen! De meiden schrokken zich te pletter. Samen met Shannon klommen we naar de bovenkant van de grot en daar hadden we een geweldig uitzicht over de hele noordkust. In de verte kon je Klein Curaçao en zelfs Bonaire zien liggen. Super!

Kop onder het zand
Genoeg in de verte gestaard, we mochten de buggy weer in! Liz wilde ook graag even vol gas, dus Yomi bij Maaike in de buggy. In vliegende vaart gingen we richting de Sint Joris Baai. Daar maakten we nog een stop bij de struisvogels. Wel zo toepasselijk, aangezien mijn hoofd toch al onder het zand zat na de off-road scheurpartij. De struisvogels stonden wat verder weg, dus de meiden zijn er even naar toe gelopen om een foto te maken. Kon ik tijdens deze pitstop mooi even een slok water nemen en met Shannon praten over zijn ‘stoffige kantoorbaan’ hier in de ruige natuur van Curaçao.

Modderpoel
Daarna gingen we terug naar Willemstad. Liz en ik hadden een missie, we wilden graag door de modder rijden. Gelukkig vonden we op de terugweg een kleine modderpoel waardoor we toch konderen spetteren. Terug in het hotel was het vechten om de douche - volgens mij ligt er inmiddels een half strand in de badkamer. Wat een stoere manier om de andere kant van Curaçao te ontdekken. De meiden konden niet wachten om hun avonturen te delen met hun vrienden. En ik heb een heel mooi verhaal voor bij de koffieautomaat volgende week.