Je wordt aangespoord een brief te schrijven aan de marathon die jou bloed, zweet en tranen heeft gekost. Daarin beschrijf je welke gevolgen deze marathon voor jou en je lichaam heeft gehad.

Brief
In veel opzichten is deze blogpost zo’n brief. Dit is mijn brief aan jou, KLM Curaçao Marathon. Terwijl jij ligt te wachten op mijn terugkomst in 2016. Om te laten weten dat ik beter kan. Ik voel een band tussen ons. Je kunt lullen wat je wilt, maar je maakte het me gisteren ontzettend moeilijk, prettig en pijnlijk. (Deze twee passages zijn herschreven op basis van het mooiste boek dat ooit geschreven is)

Stap voor stap
De woorden die ik nodig heb om je deze brief te schrijven zijn ver te zoeken. Ze liggen zelfs 42.195 kilometer verderop. Bij elke stap die ik zet vind ik een woord.

Mentaal vs. Fysiek
Maanden heb ik Mentaal voorbereid op deze race. ‘Ik geloof dat ik dit kan en daarom kan ik het.’ Fysiek gooide roet in het eten. ‘Je kunt maar één tegelijk doen, niet drie: boek, business, marathon’ Fysiek en Mentaal gaan opzoek naar een gulle middenweg. Echter kent A D H D geen gulle middenweg. Het is altijd alles of niets. De gulle middenweg wordt gevormd door mensen die mij van buitenaf helpen. In dit geval Joyce, Floor en Prestatiecoach Thomas.

Mental breakdown
Op kilometer 26 is Mentaal er klaar mee. Mentaal beroept zich op haar zwijgplicht als Joyce en Floor op haar inpraten. ‘Heb je niet nog een klein beetje energie over Francien?’ Er wordt een antwoord van Mentaal verwacht. Mentaal blijft stil. Denkt na en kiest haar woorden zorgvuldig. ‘Nee, ik kan echt niet meer. Ik heb last van mijn linker bil (hamstring). Ik ben daarnet in een diep gat gestapt.’ LEUGENAAR. Fysiek is wel degelijk in dat gat gestapt, maar het is een feit dat mijn linkerbeen niet sterk genoeg is voor de barre tocht over dit prachteiland. ‘Francien, ga eerst een kwartier rusten. Wil je iets eten? Ik heb krentenbrood of een banaan.’ Probeert Floor. Fysiek wil niet, maar neemt het toch aan. ‘Mag ik de gummibeertjes?’ vraagt Fysiek aan Joyce. Waarna Fysiek Joyce de Spibelt aanreikt, haalt Joyce mijn zakje eruit en strooit ermee in het rond alsof ze zwarte piet is. Net als pepernoten vaak de grond raken, maken mijn gummibeertjes ongewild de fatale klap. Joyce onderneemt nog een reanimatiepoging. Dit mag niet meer baten. Met nog vier gummibeertjes is Mentaal definitief verslagen. ‘Francien, ik heb erger voorbij zien lopen. Ik geloof niet dat je moet stoppen. Niet nu. Dit kun jij gewoon.’ zegt Joyce. Floor geeft bijval. ‘Hier neem nog een stukje banaan. Gaan met die banaan, letterlijk.’

Lees Francien's volledige reisverslag, origineel verschenen op 30 November 2015, op haar website Girls Love 2 Run.